Owrzodzenie żylne to rodzaj płytkiej trudno gojącej się rany na skórze, najczęściej w okolicy kostki. Zwykle jest powikłaniem przewlekłej choroby żył kończyn dolnych, występuje u pacjentów po przebytej zakrzepicy żył głębokich lub po prostu przy obecności bardzo dużych żylaków.
Mechanizm powstawania owrzodzeń żylnych
W prawidłowych warunkach krew z tkanek kończyn dolnych płynie do serca naczyniami żylnymi - zachowany jest w nich stały przepływ krwi w odpowiednim kierunku, czyli z nóg do góry w kierunku serca. W przeciwieństwie do tętnic, naczynia żylne mają stosunkowo miękkie ściany, a ciśnienie płynącej w nich krwi jest niskie. Zastawki w ścianach naczyń żylnych zapobiegają cofaniu się krwi.
W niewydolności naczyń żylnych kilka czynników, w tym uszkodzenie zastawek, powoduje, że krew zaczyna płynąć nieprawidłowo. W obrębie kończyn dolnych dochodzi do zastoju krwi żylnej i obrzęków. Skóra staje się scieńczała, napięta, sucha i swędząca. Łatwo o mikrourazy – samoistne pęknięcia naskórka, zadrapania, ranki – nawet w wyniku niewielkich uderzeń. Takie drobne uszkodzenia skóry mogą dać początek owrzodzeniom żylnym. Zmiany skórne goją się bardzo powoli i mają tendencję do nawracania, jeśli nie zostaną podjęte odpowiednie środki zapobiegania.
Podstawą leczenia owrzodzeń żylnych jest przywrócenie prawidłowego odpływu krwi z kończyn dolnych. W tym celu stosuje się różne środki i zabiegi, pozwalające na zmniejszenie zastoju żylnego, a co za tym idzie obrzęku, i przyspieszenie gojenia rany.
