Hormony, ciąże, stres, narkoza, dieta, leki – przyczyn jest wiele. Może Was zaskoczę, ale problem z przerzedzeniem włosów należy do jednych z najbardziej powszechnych i najsilniej uderzających w naszą jakość życia. Choć rola biologiczna włosów u człowieka jest niewielka – najmniejsza zmiana ich liczby, koloru, struktury czy rozmieszczenia silnie wpływa na nasz wizerunek, samoocenę i funkcjonowanie w społeczeństwie. W poniższym artykule skupię się na najczęstszych i najbardziej prawdopodobnych przyczynach utraty włosów u kobiet oraz na skutecznych metodach terapii.

Najważniejsze jest określenie z jakim rodzajem wypadania włosów przyszło nam się zmierzyć. Rzadziej – w procesie bliznowacenia zostaje zniszczony mieszek włosowy i wówczas odrost włosa jest niemożliwy. Liczne postacie łysienia mają jednak charakter przemijający i nie prowadzą do powstawania blizn – te są całkowicie odwracalne. Inne, takie jak łysienie androgenowe, choć również nie prowadzą do powstawania blizn, mają charakter postępujący i są odwracalne częściowo – dzięki leczeniu.

Najczęściej winne są hormony męskie

Najczęstszą przyczyną wypadania włosów, zarówno u mężczyzn jak i u kobiet, jest łysienie androgenowe. Hormony męskie – androgeny, a z nich przede wszystkim DHT powstający z testosteronu, kontroluje cykl wzrostu włosów. Predyspozycja genetyczna oraz wysoki jego poziom, równa się większe ryzyko utraty włosów.

Już Arystoteles zastanawiał się dlaczego hormony męskie pobudzają wzrost włosów na tułowiu i brodzie, a równocześnie przyczyniają się do ich utraty na głowie. Dziś wiemy, że mieszki włosowe w różnych okolicach ciała po prostu w różny sposób metabolizują testosteron. U mężczyzn proces wypadania włosów z reguły zaczyna się już po osiemnastce. U kobiet po 30 r.ż. i znowu nasila się po menopauzie.

Wypadanie włosów typowe dla kobiet

Drugie co do częstości jest łysienie telogenowe. Gdy zauważymy wzmożoną utratę włosów, zastanówmy się co zadziało się dokładnie od 2 do 5 miesięcy wstecz. Nie wchodząc w szczegóły wyjaśnię, że okres ten wynika ze znajomości faz wzrostu włosa. Urodzenie dziecka, silny stres, infekcje z wysoką gorączką, poważny zabieg operacyjny i inne podobne zdarzenia mogą doprowadzić do rozlanej utraty włosów. Niemałe znaczenie odgrywają także przewlekłe stany jak monotonna dieta, zaburzenia endokrynologiczne, czy niedobór żelaza.

Wypadanie włosów w tym mechanizmie ma charakter przemijający. Włosy w końcu odrosną. I promise!

Terapie w medycynie estetycznej

Wypadanie włosów wywołuje w nas stres emocjonalny do tego stopnia, że przez stulecia nie tylko lekarze, ale również szerokie rzesze “uzdrawiaczy” zalecały zdumiewająco liczne sposoby nieskutecznego leczenia. Dopiero w ostatnich latach wypracowano kilka zasadnych metod terapii. Leczenie konwencjonalne obejmuje leki miejscowe i doustne. Zgodnie z przyczyną wypadania włosów, po postawionej diagnozie, lekarz może wprowadzić odpowiednią terapię.

Medycyna estetyczna dysponuje metodami, które potrafią pobudzić mieszki włosowe do produkcji włosów. Ogromnie polecam zabiegi osoczem bogatopłytkowym, gdyż są one przykładem innowacyjnej i niezwykle skutecznej metody, wykorzystującej bogactwo naszego organizmu. Zabiegi osoczem oprócz pobudzenia mieszków włosowych wpływają na porost grubszych włosów, hamują ich wypadanie oraz normalizują produkcję sebum. Skuteczność mezoterapii osoczem bogatopłytkowym wykazano w łysieniu andorgenowym, plackowatym i telogenowym, a więc w najbardziej powszechnych typach wypadania włosów. W przypadku wypadania włosów po ciąży zabiegi takie, jak i inne w medycynie estetycznej, możemy wykonać już po zakończeniu laktacji.

Wspomagająco w medycynie estetycznej stosuje się mezoterapię preparatami leczniczymi bogatymi w substancje aktywne, które uzupełniają niedobory i chronią skórę głowy przed wolnymi rodnikami.

Choć u kobiet pełne wyłysienie należy do rzadkości, w sytuacjach kryzysowych, gdy włosy nie są przerzedzone, a już wypadły, sprawdza się przeszczep włosów.